ΙΚΑΡΙΩΤΙΚΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΣΤΑΦΥΛΙΩΝ

Το έδαφος της βορειοδυτικής Ικαρίας είναι προικισμένο με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ο συνδυασμός των οποίων μας δίνει τη δυνατότητα να παράγουμε μοναδικής υφής και γεύσης φρούτα αλλά και κρασιά. Είναι αργιλοαμμώδες με χαμηλό pH (όξινο), μηδενικό ενεργό ασβέστιο, ελάχιστη οργανική ύλη και φωσφόρο και σημαντικές συγκεντρώσεις ιχνοστοιχείων, όπως κάλιο, μαγγάνιο, σίδηρο, βόριο κ.ά.

Οι δύο προστατευμένης γεωγραφικής ένδειξης (Π.Γ.Ε.) ποικιλίες σταφυλιών που καλλιεργούμε στον τόπο μας με πολύ αγάπη, έμφαση στις βιολογικές μορφές καλλιέργειας και με διάθεση δημιουργικού πειραματισμού, είναι οι «Φωκιανό» και «Μπεγλέρι».

Μετά από μια εικοσαετία στο χώρο της καλλιέργειας των δύο αυτών άγνωστων στον υπόλοιπο κόσμο ποικιλιών, οινοποιώντας με διαφορετικές τεχνικές και χρησιμοποιώντας πειραματικούς αμπελώνες σε διαφορετικά υψόμετρα και μικροκλίματα σε όλη την δυτική πλευρά του νησιού, παρατηρήσαμε ότι παράγουν εξαιρετικά τελικά προϊόντα με μεγάλη διάρκεια και βελτίωση σε βάθος χρόνου, τόσο σε μπλεντ, όσο και σε μονοποικιλιακά (έτσι οινοποιούμε τα τελευταία δέκα χρόνια).

Ορισμένοι τρύγοι, όλα αυτά τα χρόνια, μας έδωσαν οίνους εξαιρετικής ποιότητας και μοναδικής αξίας που φυλάσσονται στην κάβα μας και σας προτείνουμε να τους δοκιμάσετε σε συνδυασμό με κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά πιάτα της ελληνικής αλλά και ικαριακής κουζίνας.

ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΦΩΚΙΑΝΟ

Από το Φωκιανό που για πρώτη φορά αναφέρεται με αυτήν την ονομασία σε κείμενο ευρωπαίου περιηγητή του 15ου αιώνα, παράγεται κρασί με ιδιαίτερο άρωμα, μακρά επίγευση και λαμπερό, ρουμπινί χρώμα. Η ερυθρή αυτή ποικιλία σταφυλιών καλλιεργείται σε πεζούλες σε όλη την έκταση της Ικαρίας και η Ικαριακή γη της έχει χαρίσει εξαιρετικά χαρακτηριστικά. Το σταφύλι της δίνει τσαμπιά όχι πυκνά, με ρόγες μετρίου μεγέθους, ενώ η απόδοση ανά στρέμμα είναι μικρότερη από 500 κιλά.

Από το Φωκιανό κατά τα πρώτα δύο χρόνια παράγονται φρέσκοι και υψηλής οξύτητας ερυθροί οίνοι με κύριο χαρακτηριστικό της γεύσης τους τα κόκκινα φρούτα του δάσους (κεράσια, βύσσινα, πετροκέρασα, βατόμουρα και μαύρα μούρα). Στα πέντε χρόνια πλέον κυριαρχούν τα πιο ώριμα κόκκινα φρούτα του δάσους, μαζί με μπαχαρικά (συνήθως λευκό πιπέρι) και Ικαριακά τοπικά φρύγανα (ακισαρέ, μελισσόχορτο κ.ά.).

Στα οκτώ με δέκα χρόνια η ποικιλία δίνει όλα τα προαναφερθέντα σε μορφή μαρμελάδας, δημιουργώντας οίνους που κολλάνε σε όλη την κοιλότητα του στόματος, παχιά ποτά που πλέον θυμίζουν λικέρ και γλυκά του κουταλιού της γιαγιάς και άλλοτε «αιματώδεις» οίνους με αρώματα δέρματος και αίσθηση δυνατού λικέρ δαμάσκηνου. Αξίζει έστω και μία φορά να δοκιμαστεί ένας παλαιωμένος οίνος της πενταετίας και πιο πίσω χρονικά.

Από την ερυθρή ποικιλία Φωκιανό δημιουργούμε τους οίνους:

Στο σύγχρονο οινοποιείο μας:

Ερυθρός ξηρός και παλαιωμένος για 12 μήνες σε δρύινα βαρέλια «Icarus black»
Ερυθρωπός (ροζέ) ξηρός «Icarus»
Φυσικώς γλυκύς από υπερώριμα σταφύλια «Τάμα»
Ερυθρός ξηρός «Icarus»
Φυσικώς αφρίζων ροζέ Brut «Afianes»
Ημίγλυκος ροζέ «Icarus»

Στο πέτρινο πατητήρι μας με το εξωτερικό πιθοστάσι (παραδοσιακή μέθοδος):

Ερυθρός ξηρός «Pithari»
Ερυθρός ξηρός «Nicaria»
Ημίγλυκος ροζέ «Pithari»
Γλυκύς από υπερώριμα σταφύλια «ΤΑΜΑ»

ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΜΠΕΓΛΕΡΙ

Η λευκή ποικιλία Μπεγλέρι προέρχεται από τη Συριακή ποικιλία σταφυλιών «Μπεγλέρ» και έχει συνδέσει την ύπαρξη της με το νησί της Ικαρίας γιατί τον τελευταίο αιώνα καλλιεργείται μόνο σε αυτό. Ξεχωρίζει χάρη στον έντονο αρωματικό και πολύπλοκο χαρακτήρα της (αρώματα εσπεριδοειδών -με πιο χαρακτηριστικό το ακτινίδιο- και τροπικών φρούτων), αλλά και στη χαρακτηριστική οξύτητα που τη διακρίνει. Η καλλιέργειά της γίνεται σε πεζούλες σε όλη την έκταση του νησιού με απόδοση που φτάνει τα 500 κιλά ανά στρέμμα. Τα κρασιά που δημιουργούνται από αυτήν πίνονται δροσερά και συνοδεύουν θαυμάσια ελαφριά γεύματα, θαλασσινά, κίτρινα τυριά και φρούτα.

Οι οξύτητες στην ποικιλία Μπεγλέρι σταδιακά γίνονται πιο εκρηκτικές και παραπέμπουν σε φρέσκα τροπικά φρούτα, όπως ανανά, ακτινίδιο, γλυκολέμονο και μάνγκο. Η εξέλιξή της μετά τα δύο χρόνια είναι πολύ ενδιαφέρουσα και ευχάριστη, καθώς παραπέμπει σε πιο ώριμα τροπικά φρούτα, δίνοντας πιο μεστά κρασιά με πιο στρωτό σώμα, πιο γεμάτα και παχύρευστα. Από την πενταετία και έπειτα αρχίζει να εξελίσσεται τελείως διαφορετικά, παραπέμποντας σε ώριμα πυρηνόκαρπα, όπως νεκταρίνι και βερίκοκο, αλλά και σε μαρμελάδα ροδάκινου.

Με την κάθοδο της οξύτητας οι λευκοί οίνοι αλλάζουν σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε αρχίζουν να έχουν στοιχεία λικέρ. Η πλέον θεαματική αλλαγή έρχεται στη δεκαετία, όταν αρχίζουν να κυριαρχούν πιο γήινα αρώματα, με πιο έντονα αυτά της κερήθρας, των πλευρώτους και άλλων μανιταριών που φυτρώνουν στην Ικαρία.

Από την ποικιλία Μπεγλέρι παράγουμε τα λευκά κρασιά:

Στο σύγχρονο οινοποιείο μας:

«Μπεγλέρι» ξηρό
«Litani» ξηρό
«Μπεγλέρι» ημίγλυκο
Φυσικώς αφρίζον Brut «Afianes»

Στο πέτρινο πατητήρι μας με το εξωτερικό πιθοστάσι (παραδοσιακή μέθοδος):

Μπεγλέρι ξηρό «Pithari»
Μπεγλέρι ημίγλυκο «Pithari»
Μπεγλέρι ξηρό «Icarus»
Μπεγλέρι ξηρό «Ψαρονικόλας»